Is wat je verliest altijd een verlies

Is wat je verliest altijd een verlies?Is wat je verliest altijd een verlies? We raken snel aan iets gehecht. Het kan zelfs iets heel kleins zijn, dat qua waarde niets voorstelt. Of niet eens een waarde heeft. Een schelp van een strand, waar je zo heerlijk hebt genoten. Een steen die je opraapte tijdens een fantastische wandeltocht.

Beiden hebben eigenlijk geen waarde in de zin van dat je er iets voor hebt betaald. Aan de andere kant kan het van onschatbare waarde zijn, omdat er een enorme gevoelswaarde aan zit. Mocht je de steen of schelp om wat voor reden dan ook kwijt raken, kan dat aanvoelen als een enorm verlies.

Het hechten aan, een partner, een vriend of vriendin, kan als, deze verbinding ophoudt te bestaan, ook een enorm verlies geven. Zeker als het abrupt eindigt. Dan probeer je het te begrijpen, maar de reden blijft dan vaak uit. Het wordt als een  groot en pijnlijk verlies ervaren.

Is wat je verliest altijd een verlies? We leggen de vraag voor aan een medium van Spiritueel Rotterdam. Medium Mila, kun jij aangeven of elk verlies, zoals we dat in eerste instantie ervaren, altijd een verlies is? Nou, geeft medium Mila aan, niet elk verlies is een verlies.

Laten we er van uitgaan dat er een universum is, een hogere zelf, die neemt en geeft. Ik geloof daar heilig in en heb de voordelen van dit geloof al heel vaak onder ogen mogen zien. Die eigenlijk voor ons altijd het beste met ons voor heeft. Wat wij als mens ervaren als een verlies, hoeft dat lang niet altijd te zijn. We zijn ons gaan hechten, zegt medium Mila van Spiritueel Rotterdam, als mens op een verkeerde manier.

Als we in het hogere zouden geloven en op vertrouwen, dan laten we iets wat verdwijnt heel snel los. Omdat we weten, diep van binnen verbonden met het hogere zelf. Er zal een reden voor zijn. Het antwoord weet ik nog niet. Dat komt vanzelf als het daar de tijd voor is. Ik heb mijzelf lief. Want we realiseren ons niet door in een verlies te blijven hangen, wat we onszelf aandoen. De liefde voor onszelf, die we toch al niet kennen, droogt in zijn geheel op.

Het is de hechting aan mensen en dingen, waarmee we onszelf te kort doen. We laten de liefde voor onszelf uit ons stromen, als er sprake is van een verlies. We gaan nog liever dood, om het weer terug te krijgen. We hebben niet geleerd, heb jezelf lief.

Heb jezelf lief, dat je realiseert, de realiteit voor ogen houdt, dat elke aardse verbintenis tijdelijk is. Ook al duurt deze tot aan jouw aardse dood. Het is je ziel die blijft. Die is energie en welke verbintenis op het aardse er ook verdwijnt. Het is geen verlies. Het is het samen doorbrengen van een stuk van jouw aardse leven.

Jezelf pijnigen, ziek maken, is dat de bedoeling van het aardse leven als er sprake is van een verlies? Wel eens aan gedacht zegt medium Mila, dat wat jij als een verlies ziet, het helemaal niet hoeft te zijn. Dat het de bedoeling is. Omdat je anders beperkt zou worden in je eigen persoonlijke groei op je eigen liefdesladder.

Er zijn op een gegeven moment maar heel weinig mensen, die datgene wat ze kwijt zijn geraakt, op een gegeven moment nog terug willen. Ze zijn ontwaakt. Het heeft ze krachtig gemaakt. Ze hebben het goddelijke, de liefde toegelaten. Ze komen thuis. Want we worden er mee geboren, vervolgens eigenlijk afgenomen om ons hele aardse leven bezig te zijn het terug te vinden.

Lang niet alles wat je verliest, is een verlies. Het is het idee, het denken er over, waardoor je gaat geloven dat er een verlies is. Diegenen die geloven in het hogere, verbinden zich ook op een andere manier, geeft medium Mila van Spiritueel Rotterdam aan.

Die blijven hun authentieke zelf en laten anderen toe, met de ruimte, je mag komen en je kunt gaan. Zolang het goed is, is het goed. Zolang de verbintenis er mag zijn, mag die er zijn. Hoe fijn zou het zijn om zo in het leven te staan. Het geeft zoveel magisch!