Niemand wil ruzie

Niemand wil ruzie, haat, de schuld krijgen of zichzelf zielig vinden. Niemand wil dit toch? Het is het laatste wat we als mens willen. Ruzie krijgen of maken. Iemand haten of die zegt jou te haten. De schuld ergens van krijgen, terwijl je er soms niet eens bij aanwezig was. En bovenal, zichzelf zielig vinden. Werkelijk niemand zit hier op te wachten, wil dit en toch overkomt het ons bijna dagelijks. Hoe kan dat?

Zijn we allemaal dan verkeerd bezig? Of hoort dit gewoon bij het leven? Waar ligt het antwoord, waar we naar op zoek zijn? Zou het in het spirituele liggen, is dat wat we als mens niet kennen en meekrijgen, terwijl het juist zo ongelooflijk belangrijk is.

Zeker om ruzies te voorkomen en het een verschil van mening te laten zijn. Om haat te voorkomen en liefdevol elkaar los te laten. Om niemand de schuld in de schoenen te schuiven en te zien dat er zelf ook altijd een aandeel is in het gebeuren. En dat onszelf zielig vinden niet aan de orde hoeft te zijn, als we vanuit de spirituele gedachtegang zouden zijn opgevoed en weten dat eigenliefde er mag zijn en hoe deze er hoort te zijn. Waardoor je jezelf nooit meer zielig vindt.

Hier weten ze je heel veel over te vertellen bij Spiritueel Rotterdam, de mediums en paragnosten zijn de tijd voorbij van ruzie maken, zichzelf zielig vinden, iemand haten. En de schuld krijgen, ja, dat gebeurt nog wel, maar daar schenken ze geen aandacht aan. Waarom zijn ze er bij Spiritueel Rotterdam zo bedreven in geraakt.

Het zijn allen van kinds af aan paranormale wezens, die als kind zijnde, vaak al niet werden begrepen. Ze kozen voor een andere weg. Een weg zonder ruzie, haat en nijd. Dat betekende wel een eenzame weg. Daar kozen ze niet voor, de wereld om hun heen begrepen ze niet. En andersom werden zij niet begrepen. Liever alleen, dan omringd worden door mensen die het niet begrijpen.

Het lijkt wel dat steeds meer mensen de luwte opzoeken. Vastlopen in het huidige systeem. Zou daar dan het antwoord in verscholen liggen? Dat het huidige systeem van aardig en lief zijn voor iedereen, je best doen, naar school moeten en een vak leren, dat dat systeem er voor zorgt dat mensen zo worden?

Ja, daar ligt voor de spirituele gedachtegang het antwoord waar we naar op zoek zijn, zeker in verscholen. Welk kind wordt in alles positief gestimuleerd? Mag alles vragen en krijgt daar een antwoord op. Een antwoord waardoor bewustwording van het natuurlijke leven ontstaat en binnen druppelt. Welk kind mag zijn eigen pad bepalen? Waarbij hij door zijn ouders in wordt begeleid?

En dan hebben we het als mediums en paragnosten van Spiritueel Rotterdam niet over, het zelf kiezen van een beroep en daar je te pletter voor studeren. We hebben het over het pad waarin je als mens gedijt. Je thuis voelt, je vrij voelt te kunnen en te mogen zijn.

Waar je niet met een kluitje in het riet wordt gestuurd. Waar je gezien wordt, gehoord, er mag zijn. Dat je iets net zo vaak verkeerd mag doen en daar op een liefdevolle manier op wordt gewezen. Je bent tenslotte kind, die alles nog moet leren! En als dit liefdevol gebeurd, begrijp je wat liefde is.

Helaas, maar heel weinig kinderen zijn de gelukkigen. De meeste van ons worden niet zo begeleid. En blijven zo op zoektocht. Naar zichzelf, hoe ze de liefde moeten zien, ervaren en voelen. En komen daardoor met zichzelf compleet in de knoei, wat afgunst, haat jaloezie in de hand werkt.

De spiritueel medewerkers van spiritueel Rotterdam zien dit met lede ogen aan. En ontvangen al deze vastgelopen mensen die hun opzoeken, hetzij via bel of chatconsult graag op. Ze maken ze liefdevol wegwijs in de liefde, in die kracht, die ze in zich hebben, maar niet kennen. En zodra ze die kracht gaan voelen en herkennen, zien ze in hoe destructief ze bezig zijn geweest. Voor zichzelf en hun omgeving. Puur vanuit de grote zoektocht naar liefde.